Een beetje anders

Hallo Allemaal,
Over het algemeen zijn mijn blogs grappig en leuk en interessant om te lezen. Deze keer zal het nog steeds interessant zijn alleen een beetje anders.

Zoals sommige mensen weten heb ik Crohn. Dat houdt in dat de binnenkant, in mijn geval mijn dunne darm, een beetje f*cked up is.
Het wil ook zeggen dat ik bepaalde dingen niet kan eten want daar wordt ik zieker van, neem ik elke dag medicatie en ben ik een beetje eerder moe dan andere mensen. ( Er is wel 1 ding waar ik ontzettend van baal wat ik niet kan eten en dat is mijn moeders tomaten paprika soep, die is zooooooooooo lekker)
Maar verder kan ik een gewoon leven hebben zonder te veel tegenslagen. Ik moet gewoon optijd mijn rust pakken, wat ik nog wel eens vergeet.

Voor de mensen die mij op insta volgen hebben jullie gezien dat ik afgelopen week een doel heb gesteld. Ik ben daardoor iets te enthousiast begonnen met sporten en voornamelijk fietsen. Ik heb 4 uur op een fiets gezeten (2h heen en 2h terug). De dag erna ben ik nog naar de sportschool gegaan en die avond nog en rondje mee gewandeld met de fam. Daar ga ik even stoppen, dit zou niet te veel moeten zijn zou je zeggen. Op je gemak 2 uur ergens heen fietsen, dan winkels kijken op je dooie gemak, lunchen en daarna weer terug op je elf en dertigste. 
Mijn lijf dacht daar helaas anders over, die gooide gelijk roet in het eten. Na een normale maaltijd met producten die ik mag hebben werd ik ziek.

Ziek zijn houdt voor mij in dat ik krampen krijg, bij die krampen heb ik het warm en daarna ijs en ijskoud. Normaal kan ik die wel wegpuffen maar helaas vannacht niet. Ik ga jullie de details besparen maar het komt er op neer dat er geen gram eten meer in mijn buik zit. 

Nu vragen mensen zich natuurlijk af Anne waarom deel de dit op je blog? nou omdat dit een blog is over mijn ervaring met reizen. En dit is ook een ervaring. Niet lekker zijn in een ander land en dan je werk niet kunnen doen voor een dag. Hierdoor moest Jo thuis blijven van haar werk, wat ze niet erg vindt maar toch het voelt zo vervelend als ik iets niet kan doen en een ander hierdoor een verandering in zijn schema moet maken. Je baalt op zulke momenten toch dat je even was vergeten dat je iets hebt wat niet weggaat, alsof je het niet mag vergeten van je lijf of zo.

1 grappig ding is wel dat als je gaat reizen met en halve apotheek dat je iedere douane het zelfde verhaal mag vertellen. Ook krijg ik vaak die drug test dat ze met en staafje over je handen gaan. Komt nooit iets uit hoor, terwijl je van 1 tablet die ik bij me heb je roze olifanten gaat zien en de hele wereld draait. 

Dikke kus van een persoon die pijn heeft als ze alleen al denkt aan bewegen vandaag.

- having my makup done and wearing nice clothing doesn't automatically make someone healthy- Kristin Curtis, living with Crohns Disease